Νοσταλγία*

νόστος (επιστροφή) + άλγος (πόνος)

Ο πόνος από την επιθυμία της επιστροφής

………………………………………………………

Νόστιμον ήμαρ

………………………………………………………

‘Ω! απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε

κι όμως υπήρξε όλη η ζωή μας’

Τ. Λειβαδίτης

………………………………………………………

Νοσταλγώ αυτά που δεν θα ξαναρθούνε….

……………………………………………….........

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Μέσ’ από το βάθος των καλών καιρών,

Οι αγάπες πικρά μας χαιρετάνε.

Δεν αγαπάς και δεν θυμάσαι, λες.

Κι αν φούσκωσαν τα στήθη, κι αν δακρύζεις

που δεν μπορείς να κλάψεις όπως πρώτα,

δεν αγαπάς και δεν θυμάσαι, ας κλαις.

Ξάφνου θα ιδείς δυο μάτια γαλανά

-πόσος καιρός! Τα χάιδεψες μια νύχτα-

και σα ν’ ακούς εντός σου να σαλεύει

μια συμφορά παλιά και να ξυπνά

θα στήσουνε μακάβριο το χορό

οι θύμησες στα περασμένα γύρω,

και θ’ ανθίσει στο βλέφαρο σαν τότε

και θα πέσει το δάκρυ σου πικρό.

Τα μάτια που κρεμούν- ήλιοι χλομοί-

το φως στο χιόνι της καρδιάς και λιώνει,

οι αγάπες που σαλεύουν πεθαμένες,

οι πρώτοι ξανά που ανάψαν καημοί…

Κ. Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

….................................................................................................

* μετά από πρόσκληση για παιχνίδι από τον Στέφανο Ανδρουλιδάκη 

Μονάχα ένα φιλί...

Για ένα πράγμα μετανιώνω∙
που δεν σου έκλεψα ένα φιλί.
Κι ας είχε τις όποιες συνέπειες μετά.


Ένα φιλί να σε ματώσει∙ 
ή ένα φευγαλέο φιλί 
ή ένα άγγιγμα στα χείλη, έστω.


Μονάχα ένα φιλί∙
πριν με σβήσει για πάντα η Λήθη...

όλα θα φτιάξουν, είπες...

Είναι κάτι βράδια που πνίγεσαι στην αλήθεια.
Είναι κάτι πρωινά που ψάχνεις το φως.
Είναι κάτι απογέματα που κυνηγάς ηλιοβασιλέματα.

Πήγαινε για ύπνο κι όλα θα φτιάξουν, είπες.
Πήγα για ύπνο.
Δεν ξύπνησα ποτές...

μια δωδεκάδα, παρά μία...

Τελευταίος και καταϊδρωμένος παίζω το παιχνίδι με τις ερωτήσεις!

Ακολουθούν ερωτήσεις από την Neraida:

1. Πιστεύεις στα ζώδια; όχι με την στενή έννοια του όρου, πχ. τα ζώδια που γράφουν κάθε βδομάδα τα περιοδικά, αλλά θεωρώ ότι τα αστρολογικά σώματα επηρεάζουν σε ένα βαθμό και τον άνθρωπο, πέραν από τη γη (όπως το φεγγάρι με την παλίρροια κλπ).

2. Ποιο δημιούργημά σου αγαπάς ιδιαίτερα; τα ποιήματά μου, μέχρι τώρα...

3. Τι σε κάνει να ηρεμείς και να ξεχνάς τα πάντα; ένα καλό βιβλίο, ένα ωραίο ποίημα, μια καλή ταινία,  να περνώ καλά με τους ανθρώπους δίπλα μου...

4. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος της ζωής σου; να γίνουμε καλοί φίλοι με την ευτυχία....

5. Είσαι ευτυχισμένος; ώρες ώρες, τόπους τόπους…

6. Αν θα έκανες ένα πίνακα που θα σε εκφράζει τι θα ζωγράφιζες; μια ακουαρέλα όπου το ένα χρώμα μπαίνει στο άλλο και σχηματίζουν ακανόνιστα σχήματα...

7. Τι σε έχει κάνει να δακρύσεις; οι άντρες δεν κλαίνε  πολλά...

8. Ποια τρέλα έχεις κάνει; πέραν από τη τρέλα που κουβαλώ δεν έχω κάνει κάτι άλλο ιδιαίτερο, απ΄ όσο θυμάμαι βέβαια, είμαι αρκετά ξενέρωτος…

9. Αγαπημένη φράση; ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο...

10. Αγαπημένη λέξη; μελαγχολία...

11. Γιατί με διαβάζεις;  γιατί μου θυμίζεις την αθωότητα που έχασα…

αν έχει μείνει κάποιος που δεν έχει παίξει και θα ήθελε είναι ευπρόσδεκτος, εκτός κι αν με  αφήσετε να μείνω τελευταίος και καλύτερος....  μπουαχαχαχα... (η τρέλα που λέγαμε....) 

Games

                                                                                            to M.T.B.

I am not afraid to lose,
not afraid at all.
This feeling is beyond me now,
because I have lost you already;
from the first time you laid your eyes on me,
from the first smile you shared with me,
from the first touch our souls exchanged.


You see now?


I cannot win this
and neither can I lose....

Το σπίτι γέμισε τριζόνια

Ακολουθεί ένα αφιέρωμα στην μελοποιημένη ποίηση του Γιώργου Σεφέρη (29/2/1900- 20/9/1971).

Δεν θα σας κουράσω με πολλά βιογραφικά στοιχεία του ποιητή (που μπορείτε να βρείτε πολύ εύκολα, πχ. εδώ ), ούτε με βαρετές αναφορές στο έργο του. Θα ήθελα όμως να σταθώ σε κάποιες σκέψεις δικές μου πάνω στον ίδιο και το έργο του.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι η ημερομηνία γέννησής του: 29 Φεβρουαρίου 1900. Δηλαδή γιόρταζε γενέθλια κάθε 4 χρόνια!

                       

                       

O Σεφέρης πάλεψε στη ζωή του πολύ με τον εσωτερικό του εαυτό. Τι θέλω να πω με αυτό; Ο Σεφέρης ήταν γόνος εύπορης οικογένειας της μεγαλοαστικής τάξης με ρίζες από την Μ. Ασία. Σπούδασε στο Παρίσι, είχε γνωριμίες και ήταν πρόξενος της Ελλάδας σε αρκετές σημαντικές χώρες, όπως πχ. Το Λονδίνο, ενώ ήταν ενεργό μέλος της πολιτικής διαμόρφωσης της Ελλάδας του 20^ου αιώνα. Παράλληλα όμως μέσα από τα ποιήματα του βλέπουμε τον απλό άνθρωπο, την αγωνία του για ελευθερία, την τάση του προς τον ελληνισμό, την μελαγχολία της εποχής. Για μένα φαντάζει σαν δύο άνθρωποι σε ένα.

                             

                             

Το πιο σημαντικό γεγονός όμως για μένα είναι πως με το Νόμπελ που κέρδισε το 1963, έδωσε στην Ελλάδα μια ελπίδα να ξεφύγει από τα δεινά που την βασάνιζαν , μια ευκαιρία να νιώσει περηφάνια, να αντέξει, να μπει στο χάρτη του πολιτισμού και πάλι.

                            
                                                                                                           
                            

Μερικά στοιχεία της ποίησης του είναι ο συμβολισμός, η αναφορά σε ιστορικά γεγονότα, πρόσωπα, τόπους, η μελαγχολία του για το μέλλον. Έτσι για να μελετήσει κανείς τον Σεφέρη θα πρέπει να ψάξει βαθιά για να βρει το νόημα και τον συμβολισμό.

                             

                             

                             

Σημ.1 οι απόψεις περί του Σεφέρη και η επιλογή των τραγουδιών είναι εντελώς υποκειμενική.
Σημ.2 στην αφιέρωση έχουν βοηθήσει με τον τρόπο τους η Πρασινάδα και ο HeatJo
Σημ.3 η ανάρτηση είναι σε συνέχεια των αφιερώσεων στην μελοποιημένη ποίηση, ενώ μπορείτε να βρείτε τα προηγούμενα αφιερώματα εδώ και εδώ
Σημ.4 επίσης μπορείτε να βρείτε μια μικρή αφιέρωση για τον Σεφέρη και εδώ

So it's not gonna be easy....

Στον έρωτα υπάρχει πάντα χαμένος∙


ο απατημένος σύζυγος,
ο εραστής δίχως αντίκρυσμα,
εκείνος που ακόμα περιμένεις να φανεί,
κι εγώ που σ' αγάπησα λάθος εποχή...