Τις Κυριακές όταν κλείνομαι στο υπόγειο κάνω πρόβες.
Παίρνω το σφουγγάρι και πλένω το σχοινί μου,
Λύνω και δένω ξανά τους κόμπους,
Μετρώ καλά τη διάμετρο,
Σιγουρεύομαι για την αντοχή της δοκού,
Στέκομαι σε διάφορα αντικείμενα,
Κάνω την έρευνά μου τελοσπάντων.
Έτσι περνάω κάθε Κυριακή απόγευμα.
Κάνω πρόβες γιατί θέλω να είμαι τέλειος.
Προετοιμάζομαι γιατί το νιώθω,
Πως την μέρα που θα φύγεις θα ναι Κυριακή,
Και γω θα κάνω τα λόγια μου πράξη.
Κι ίσως το φεγγάρι δεν βγει καθόλου.
Έτσι, προς ένδειξη πένθους στην πολύχρονη φιλία μας!