‘Μα δεν καταλαβαίνεις;
Δεν θέλω να σε πληγώσω’ είπες.
‘Αντίο’, δίχως να σηκώσεις καν το κεφάλι.
Δεν μπορούσα να αντιδράσω, δεν ήξερα,
Δεν κατάλαβα.
-Η αγάπη, μωρό μου, είναι μια πληγή από μόνη της!
Δεν το κατάλαβα, πως πιότερο να ξυπνάω δίπλα σου,
Παρά στης μοναξιάς τον παιδικό κήπο.
Αλλιώς θα 'ναι θάνατος, στυγνή δολοφονία.
Τώρα πια παραμένω νεκρός,
Πολλά φθινόπωρα ξεχασμένος.
-Η αγάπη, μωρό μου, είναι μια αυτοκτονία από μόνη της!
