νόστος (επιστροφή) + άλγος (πόνος)
Ο πόνος από την επιθυμία της επιστροφής
………………………………………………………
Νόστιμον ήμαρ
………………………………………………………
‘Ω! απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν
ζήσαμε
κι όμως υπήρξε όλη η ζωή μας’
Τ. Λειβαδίτης
………………………………………………………
Νοσταλγώ αυτά που δεν θα ξαναρθούνε….
……………………………………………….........
ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ
Μέσ’ από το βάθος των καλών καιρών,
Οι αγάπες πικρά μας χαιρετάνε.
Δεν αγαπάς και
δεν θυμάσαι, λες.
Κι αν φούσκωσαν
τα στήθη, κι αν δακρύζεις
που δεν μπορείς
να κλάψεις όπως πρώτα,
δεν αγαπάς και
δεν θυμάσαι, ας κλαις.
Ξάφνου θα ιδείς
δυο μάτια γαλανά
-πόσος καιρός! Τα
χάιδεψες μια νύχτα-
και σα ν’ ακούς
εντός σου να σαλεύει
μια συμφορά παλιά
και να ξυπνά
θα στήσουνε
μακάβριο το χορό
οι θύμησες στα
περασμένα γύρω,
και θ’ ανθίσει
στο βλέφαρο σαν τότε
και θα πέσει το
δάκρυ σου πικρό.
Τα μάτια που
κρεμούν- ήλιοι χλομοί-
το φως στο χιόνι της
καρδιάς και λιώνει,
οι αγάπες που
σαλεύουν πεθαμένες,
οι πρώτοι ξανά
που ανάψαν καημοί…
Κ. Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
….................................................................................................
* μετά από πρόσκληση για παιχνίδι από τον Στέφανο Ανδρουλιδάκη
