Joint Time

Μετράω ήδη 17 μήνες συγκατοίκησης.
Προσπαθούν να μου σπάσουν το ηθικό.
Φοβάμαι πως θα τα καταφέρουν.

Πρέπει να βρω ένα τρόπο να ξεφύγω.
Αφήνω τα μαλλιά μου να μακραίνουν.
Μην κάνεις θόρυβο, θα σ' ακούσουν!

Κλεισμένος στο κελί μου, ματώνω.
Κι οι ψημένοι ηλιόσποροι μου δεν λένε να φυτρώσουν.
-Δυστυχώς, οι εποχές είναι δύσκολες οικονομικώς!


Σαν βγω απο 'δώ μέσα
θα μαι σαν ένας άλλος κανένας.

Έστω·

μεσ' το χάος ίσως βρω την ευτυχία.

Αυτή είναι η ζωή,

βέβαια.
Αλλού κερδίζεις,
αλλού χάνεις.
Πρέπει να συμφωνήσεις,

υπάρχει μια ισορροπία·

λεπτή, βέβαια, αλλά υπάρχει.

Κάποια πράγματα δεν θα ξανάρθουνε ποτές·

ο ύπνος του μεσημεριού,
τα λερωμένα ρούχα στο πάτωμα,
το πυρακτωμένο κορμί σου τυλιγμένο στο δικό μου.

Και τώρα;

πια δεν σε ποθώ...

Πια δεν σε ποθώ!
Ήτο μια ζάλη νεανική,
Ένας ενθουσιώδης ενθουσιασμός.

Καθόλου πια δεν σε ποθώ!
Με άφησεν το πάθος,
Η επιθυμία με εγκατέλειψεν.

(μπορεις να συνεχίσεις να συνουσιάζεσαι με όποιον θέλεις...)

Είμαστε πειραματόζωα!

Η όλη μας ζωή είναι ένα πείραμα.
Η όλη μας ζωή είναι ένα στοίχημα.

Τι θα υπερισχύσει;

Η ελεύθερη βούληση ή ο Θάνατος;

Ο Θάνατος ή η ελεύθερη βούληση;

Μάλλον ο Θεός με τον κολλητό του μας κάνουν πλάκα...